Zalewajka to tradycyjna, wiejska zupa na bazie ziemniaków i żuru z zakwasu chlebowego. Chociaż spotyka się ją w wielu regionach kraju, to pierwsze wzmianki na jej temat pochodzą z okolic Łodzi. W tym regionie potrawy z ziemniaków, zbóż i zbiorów leśnych stanowiły w XIX w. podstawę wyżywienia. Były to powiem produkty powszechnie dostępne i niedrogie, dlatego wykorzystywano je w kuchni ubogich obywateli.
Zalewajka swoją nazwę wzięła od sposobu jej przyrządzania, który polega na gotowaniu ziemniaków z przyprawami, a następnie zalaniu całości żurem. Do zupy tradycyjnie dodawano cebulę, czosnek, sól i pieprz, a czasem także marchew i grzyby. W dni świąteczne oraz w bogatszych domach zalewajka była podawana z zasmażką lub skwarkami ze słoniny. Z czasem skwarki zaczęto zastępować wędzonym boczkiem lub kiełbasą i to właśnie w takiej wersji zupa znana jest do dziś. Obecnie zalewajkę często gotuję się z dodatkiem liści laurowych, ziela angielskiego, a czasami bulionu warzywnego. Znane są też wersje zabielane śmietaną lub maślanką.
O popularności zalewajki świadczyć może powiedzenie "O zalewajko, potraw królowo, kto ciebie jada, ten czuje się zdrowo" :) Zupa została też wpisana na listę produktów tradycyjnych województwa łódzkiego i dumnie reprezentuje nasz region na stołach całego kraju :)
moja zalewajka /dla tych co wątrobę maja zdrową/. Kupuję 2 ogony wieprzowe /pokrojone/ wrzucam do garnka z posoloną wodą, 3 -4 angielskie ziela, 2-3 listki laurowe, 1-2 cebule. Gotuję do czasu aż mięso odchodzi od kości i do tego wywaru wrzucam ziemniaki w grubo pokrojoną kostkę, przyprawiam zakwasem kupionym w sklepie/ gdy go brak może być torebka białego barszczu/ dodaję czosnek drobno pokrojony 4-5 ząbków i zaprawiam śmietaną. Na zakonczenie wrzucam do garnka łyżkę stołową smalcu z duzymi skwarkami / pycha tylko moja wątroba już tego nie wytrzymuje/.
OdpowiedzUsuń