Malutki lokal przy ul. Piotrkowskiej 105. Wcześniej była tu Słodka Dziórka (z tego co kojarzę, tak właśnie wyglądała oryginalna pisownia), teraz zamiast słodkości dostaniemy zupę w wielu odsłonach.
Sam lokal malutki, ale przytulny i schludny – pomarańczowe lampki, zdjęcia jedzenia na suficie i lada z bemarami. Do wyboru zup 15 – w większości klasyka gatunku: pomidorowa, krupnik, flaki, ogórkowa czy gulaszowa, ale w menu znalazło się również miejsce dla cytrynowej i neapolitańskiej. Jeśli o klasyce mowa – nie ma w menu żurku i rosołu, a szkoda … Do dania wybrać możemy bezpłatnie ryż, makaron, grzanki lub pieczywo, za 2 zł wkładkę w postaci pulpecików lub kiełbasy. Zupy serwowane są w trzech wielkościach kubków – cena rozmiaru M waha się w przedziale 5-8 zł, większe są odpowiednio o złotówkę droższe.
Na tym czas skończyć część obiektywną i przejść do subiektywnej. Zupy naszym zdaniem naprawdę dobre – przywodzą na myśl prawdziwie domowy smak. Próbowaliśmy porowej i barszczu ukraińskiego. Do pierwszej grzanki – własnej roboty, może na brzegach nieco przypalone, ale za to z posmakiem czosnku i masła, do drugiej – pulpeciki. Temperatura – to kwestia upodobań. Mnie bemarowy standard odpowiada, ponieważ zupa od razu nadaje się do jedzenia. Nie wiem jak z wynosem, tu pewnie pojawi się problem, również z uwagi na opakowania. Zupy można zjeść na miejscu, na stojąco, przy malutkim barze. Osobie takiej jak ja, czyli wyróżniającej się mikrym wzrostem, przydałby się jednak taboret – inaczej dość wysoki kubek mam prawie pod nosem (towarzyszowi od barszczu ukraińskiego i dodatkowych 20 cm wzrostu wysokość baru była obojętna). Całość oceniam pozytywnie, ale na pewno warto zwrócić uwagę na obsługę. Pani po nalaniu nam zupy zniknęła na zapleczu i więcej się nie pojawiła.
Sam lokal malutki, ale przytulny i schludny – pomarańczowe lampki, zdjęcia jedzenia na suficie i lada z bemarami. Do wyboru zup 15 – w większości klasyka gatunku: pomidorowa, krupnik, flaki, ogórkowa czy gulaszowa, ale w menu znalazło się również miejsce dla cytrynowej i neapolitańskiej. Jeśli o klasyce mowa – nie ma w menu żurku i rosołu, a szkoda … Do dania wybrać możemy bezpłatnie ryż, makaron, grzanki lub pieczywo, za 2 zł wkładkę w postaci pulpecików lub kiełbasy. Zupy serwowane są w trzech wielkościach kubków – cena rozmiaru M waha się w przedziale 5-8 zł, większe są odpowiednio o złotówkę droższe.
Na tym czas skończyć część obiektywną i przejść do subiektywnej. Zupy naszym zdaniem naprawdę dobre – przywodzą na myśl prawdziwie domowy smak. Próbowaliśmy porowej i barszczu ukraińskiego. Do pierwszej grzanki – własnej roboty, może na brzegach nieco przypalone, ale za to z posmakiem czosnku i masła, do drugiej – pulpeciki. Temperatura – to kwestia upodobań. Mnie bemarowy standard odpowiada, ponieważ zupa od razu nadaje się do jedzenia. Nie wiem jak z wynosem, tu pewnie pojawi się problem, również z uwagi na opakowania. Zupy można zjeść na miejscu, na stojąco, przy malutkim barze. Osobie takiej jak ja, czyli wyróżniającej się mikrym wzrostem, przydałby się jednak taboret – inaczej dość wysoki kubek mam prawie pod nosem (towarzyszowi od barszczu ukraińskiego i dodatkowych 20 cm wzrostu wysokość baru była obojętna). Całość oceniam pozytywnie, ale na pewno warto zwrócić uwagę na obsługę. Pani po nalaniu nam zupy zniknęła na zapleczu i więcej się nie pojawiła.
dzięki za ten wpis, pisz częsciej :)
OdpowiedzUsuń